Olsun.. mu?

Olsun demek te zor artık
Çocuk düşlerimiz yok artık

Posted via Blogaway

Sanki

Sanki bu fikirden artık o kadar korkmuyorum, hatta alıştım bile, kaçınılmaz olduğunu kavradım sanki, hatta düşününce rahatlıyorum bile, tabi bir heyecan yok değil ama artık karar verilmiş sanki, fikren ve ruhen ikna oldum artık.. Öyle mi gerçekten.. Ürkütücü. Ama söylemiştim.. Söylemiştim.. Dinletemedim.

Hayat nereye çekerse oraya mı?

Bazen merak ediyorum. Yaptıklarımda, kararlarımda, başıma gelenlerde en ufak bir katkım var mı yoksa karşıma ne çıkarsa onu mu yaşıyorum diye. Bazen öyle geliyor ki yönlendirilmesi çok kolay bir insanım, seçimlerim sadece önüme çıkanlardan birini tercih etmekten ibaret. Seçilecek seçenek yaratmakta ise bir faaliyetim yok. Ama öyle anlarda öyle garip seçenekler çıkıyor ki anlam veremiyorum. Böyle zamanlarda ise aslında alarmları fark ettiğim anda içgüdüsel olarak kendime seçenekler hazırlamaya başladığımı, sonrasını zamanın hallettiğini düşünüyorum. Böyle düşünmek beni rahatlatıyor çünkü az da olsa bir kontrolüm var demektir. Ama bu düşünce sadece kendimi rahatlatmak için yarattığım bir hayal de olabilir, çünkü pozitif bir kanıt yok.
Şu sıra vereceğim karar beni nereye götürür bilmiyorum, ama aslında kararı o seçenek daha ortaya çıkmadan bile vermiştim. Sadece detaylarla uğraşıyorum şu aşamada.
Kendi hayatımı mı yaşıyorum yoksa benim için planlanmış bir hayat mı?